Paddestoelen zoeken is een in Spanje zeer geliefde bezigheid. Zodra het weer herfst is, kan je overal waar natuur is mensen met mandjes zien rondlopen. Een paddestoel is eigenlijk slechts het zichtbare gedeelte van een zwam: het vruchtlichaam, dat -zoals de naam al zegt- dient voor de voortplanting. Het ondergrondse gedeelte heet de zwamvlok of het mycelium. Om dat gedeelte, dat de eigenlijk plant is, niet te beschadigen en te voorkomen dat het sterft dient bij het verzamelen van paddestoelen ervoor gezorgd te worden dat slechts het zichtbare deel geplukt wordt. Daarom wordt altijd aangeraden met een mes het bos in te gaan. Het mandje, wat eerder al genoemd werd, zorgt ervoor dat de paddestoelen hun sporen kunnen blijven uitzaaien, terwijl ze door het bos gedragen worden, zodat er ook het volgend jaar weer van alles gevonden kan worden.
Er bestaan in Spanje ongeveer 1200 paddestoelensoorten, waarvan er een kleine hondertal giftig is. Daarom is het altijd aan te raden om zich goed te laten voorlichten over de karakteristieken van verschillende paddestoelen, vooral omdat enkele zeer goed eetbare paddestoelen zeer veel lijken op hun uiterst dodelijke soortgenoten.
Een zeer populaire paddestoel in Spanje is de smakelijke russula (el níscalo), die zeer gemakkelijk te identificeren is met zijn roodoranje en afgeplatte hoed. Daarbij zijn de gelijkende soorten ook zeer goed van smaak. Ook de distelzwam (seta de cardo) is geliefd. Deze heeft zijn naam te danken aan de zg. akkerdistel, in wiens buurt hij altijd te vinden is. Hij is witgrijs van kleur en heeft geelroze lamellen. De wilde champignon (el champiñón silvestre) groeit in groepen op weidegronden. Tot slot, de morille (la colmenilla), lijkt op een bijenkorf en is een paddestoel, die veelal in de lente aangetroffen wordt.
Er bestaan in Spanje ongeveer 1200 paddestoelensoorten, waarvan er een kleine hondertal giftig is. Daarom is het altijd aan te raden om zich goed te laten voorlichten over de karakteristieken van verschillende paddestoelen, vooral omdat enkele zeer goed eetbare paddestoelen zeer veel lijken op hun uiterst dodelijke soortgenoten.
Een zeer populaire paddestoel in Spanje is de smakelijke russula (el níscalo), die zeer gemakkelijk te identificeren is met zijn roodoranje en afgeplatte hoed. Daarbij zijn de gelijkende soorten ook zeer goed van smaak. Ook de distelzwam (seta de cardo) is geliefd. Deze heeft zijn naam te danken aan de zg. akkerdistel, in wiens buurt hij altijd te vinden is. Hij is witgrijs van kleur en heeft geelroze lamellen. De wilde champignon (el champiñón silvestre) groeit in groepen op weidegronden. Tot slot, de morille (la colmenilla), lijkt op een bijenkorf en is een paddestoel, die veelal in de lente aangetroffen wordt.
